Mijn baas gaat afscheid nemen van mij, een prachtige tour/racefiets van Batavus. Na meer dan 40 jaar trouwe dienst word ik in 2020 aan de kant gezet. We hebben samen zoveel meegemaakt. Vele kilometers door de duinen tussen Scheveningen, Katwijk, Noordwijk en Zandvoort beleefd. Ook een paar keer naar Den Helder door de duinen over het Kopje van Bloemendaal. Bij avondritten eindigden we vaak in café de Pompernickel aan de Denneweg in Den Haag. Na een half stokbrood met brie en een paar biertjes op bracht de baas me weer naar huis. Vijftig kilometer op een avond, na een achturige werkdag, was geen uitzondering. Op zaterdagmiddag ff naar Zandvoort door de duinen. Heen en terug vanuit Rijswijk 100 km.
Zo’n vijfduizend kilometer in Frankrijk afgelegd. Het Centraal Massief en de Vogezen gingen nog wel, maar in de Alpen moest de baas me duwen.
Met het vliegtuig meegereisd naar Japan om daar van Tokio naar Osaka te fietsen. Met links rijden hadden we wat moeite, maar uiteindelijk zonder ongelukken het einddoel bereikt. Op het eiland Jersey hadden we al eerder geoefend in links rijden. Zelfs ’s nachts rijden ze daar links, terwijl het overdag al zo gevaarlijk is.
Vele kilometers door Nederland afgelegd. De afsluitdijk bedwongen en de dijk tussen Enkhuizen en Lelystad. Ook wel eens samen in de berm beland langs een van de Nederlandse rivieren onderaan de dijk. Gelukkig stond er geen prikkeldraad.
Tot dit voorjaar (2020) nog tochtjes gemaakt door Drenthe. Een paar jaar geleden zelfs nog 100 km op een dag. Het maximum is nu 60 km op een dag. Daarna moet de baas twee dagen bijkomen.
Met pijn in zijn hart is de baas overgestapt van het gekromde stuur op een elektrisch monster met een grote accu en slechts zeven versnellingen. Ik heb 21 versnellingen op voorraad. Het nieuwtje is weer een Batavus. Een hele troost dat mijn jongere broertje een kans krijgt om ook wat van Drenthe te zien.
Twee weken geleden heb ik nog nieuwe banden gekregen. De volgende baas kan dus weer een paar duizend kilometer voorruit. Nou ja, komt er wel een volgende baas? Wie weet eindig ik op de schroothoop.
Veertig jaar dezelfde baas is voor een fiets heel wat. Menig fiets is dan al een aantal keer van baas veranderd en bekend bij justitie in verband met diefstal. Tot nu toe heb ik me niet laten stelen.
Was getekend:
Een Batavus Sprint. Geschat bouwjaar 1977.
P.S. ik ben toch nog in goede handen gevallen bij een tantezegger van Heleen in Bakkeveen. Kan ik nog wat van Friesland zien.
